De ontsaansmythe van Aristophanes (Plato’s Symposium, ca. 385 V.C.), hieronder verkort weergegeven in cartoonversie, vertelt het ‘metaforisch’ verhaal van de splitsing in bewustzijn. Niet het ontstaan van de ‘geslachten’, zoals de meeste mensen deze mythe ‘letterlijk’ proberen te lezen. De volledige mythe kan je hier nalezen en/of beluisteren.
De hoe, waar en waarom BWZ zichzelf splitst en in spagaat vermomd gaat in een onlosmakelijk twee-éénheidsverbond komt uitvoerig aan bod in De Architectuur van de Ziel.
Helaas kan ik de maker van deze cartoon nergens terugvinden. Het is een populaire cartoon binnen TZ- en Soulmateland. Als iemand de maker ervan kent, laat het gerust weten, dan voeg ik de rechtmatige credits toe.
Een synoniem voor ‘tweelingzielsbewustzijn‘ is ‘twee-eenheidsbewustzijn’. Een begrip dat we tegenwoordig beter kennen onder haar afgekorte naam ‘éénheidsbewustzijn’. Bewust van haar éénheid en tweeheid ‘tegelijkertijd’. Een synoniem voor tweelingziel is daarom (juister) de ‘twee-éénheidsziel’, zijnde de ziel die zich (nog) in haar oorspronkelijke versmolten staat, of éénheid bevindt.
Deze ‘eenheidsstaat’ vindt frekwentiegewijs plaats in/op 5D bewustzijn, de laatste dimensie ‘buiten’ tijd en ruimte. Anders gezegd, de laatste dimensie waar ‘tijd’ en ‘ruimte’ (ook) nog één zijn. Vertaald naar TZ-bewustzijnstaal; de laatste dimensie waar het ‘mannelijk’ (tijd) en ‘vrouwelijk’ (ruimte) aspect van bewustzijn nog één zijn …
of een ziel, net als een hart, ÓÓK Breken kan?
In ‘De Architectuur van de Ziel’ neem ik je mee op mijn persoonlijke queeste naar het antwoord op die éne vraag die me sinds de ‘scheiding’ met mijn tweelingziel bezighoudt … of een ziel, net als een hart, óók breken kan? Het antwoord is ietske langer geworden dan een eenduidige ja of nee … Reis je met me mee?
In het eerste deel bestuderen we het ‘scheidingsproces’.
En in het tweede deel het ‘herenigingsproces’.
